Pedagogika specjalna
Pedagogika specjalna koncentruje się na człowieku na każdym etapie jego rozwoju, który wymaga wsparcia w procesie wychowawczo-dydaktycznym oraz rewalidacyjnym. Pedagog wspiera także w odkrywaniu własnego potencjału oraz w pokonywaniu różnorodnych trudności, dopasowując odpowiednie formy aktywności. Obejmuje swoją pomocą również opiekunów dziecka, oferując rozmowy, porady oraz pozostając otwartym na sugestie rodziców dotyczące potrzeb dziecka.
Pedagogika specjalna to dziedzina nauki, która skupia się na edukacji, terapii i wsparciu osób z różnorodnymi potrzebami edukacyjnymi, w tym osób niepełnosprawnych oraz wybitnie zdolnych. Pedagog specjalny to specjalista zajmujący się pomocą dzieciom i młodzieży ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Jego głównym zadaniem jest diagnozowanie problemów oraz opracowywanie odpowiednich działań mających na celu ich rozwiązanie.
Cele
Główne cele pedagogiki specjalnej to wsparcie rozwoju jednostek, kompensacja ich braków oraz integracja społeczna. Dąży do maksymalnego usprawnienia osób z deficytami, a także do wykorzystania potencjału osób wybitnie zdolnych. Realizuje to poprzez indywidualnie dostosowane metody edukacyjne i terapeutyczne.
Terapia ręki
Terapia ręki to metoda wspierająca dziecko w poprawnym i precyzyjnym poruszaniu ręką, dłonią oraz palcami. Podczas terapii specjalista rozpoczyna pracę od wzmocnienia całego ciała (motoryki dużej – ramiona, barki, kręgosłup, łokcie), a następnie skupia się na poprawie motoryki małej (prawidłowy uchwyt, napięcie, praca nadgarstka i palców).
Wskazania do terapii ręki:
- słaba jakość rysunków w odniesieniu do wieku,
- krzywe linie, nieprzestrzeganie linii w rysunkach,
- zbyt delikatne linie lub robienie dziur w kartce, co wskazuje na nieprawidłowy nacisk kredki,
- częste przekraczanie konturów,
- ból głowy po zajęciach związanych z pisaniem i rysowaniem.